Martwiczo wrzodziejące zapalenie dziąseł
Pacjent KZ, lat 72, został skierowany do Zakładu Chorób Błony Śluzowej i Przyzębia z powodu bólu i krwawienia z dziąseł, utrzymującego się od dwóch tygodni. Stan ogólny chorego był dobry.
Martwiczo-wrzodziejące zapalenie dziąseł objawy
W badaniu podmiotowym pacjent nie zgłaszał żadnych aktualnych chorób ani dolegliwości zapalenie. Przyjmował Cinnarizinum w związku z przebytym w roku udarem mózgu oraz Biosteron dehydroepiandrosteron. Nie stwierdzono odchyleń w badaniach laboratoryjnych morfologii krwi. Chory zgłosił się ze zdjęciem pantomograficznym oraz wynikiem badania histopatologicznego wycinka dziąsła, wykonanymi w pierwszych dniach choroby w Wojewódzkim Centrum Stomatologii w Warszawie.
Na zdjęciu pantomograficznym stwierdzono obraz typowy dla przewlekłego zapalenia przyzębia. Badanie histopatologiczne wykazało cechy przewlekłego, nasilonego stanu zapalnego błony śluzowej oraz odczynową akantozę nabłonka płaskiego. W badaniu klinicznym stwierdzono zmiany o charakterze rozrostowym, obejmujące dziąsło brzeżne i właściwe w żuchwie i szczęce.
Dziąsła miały sinoczerwone zabarwienie, z kieszonek przyzębnych wydobywał się wysięk ropny ryc. Pacjent zgłaszał znaczną bolesność opisywanych zmian. Pacjent K2, lat 72 — zmiany o charakterze rozrostowym i martwiczym, obejmujące dziąsła szczęki i żuchwy w okolicy zachowanych zębów; stan z chwili zgłoszenia. Na podstawie obrazu klinicznego postawiono rozpoznanie wstępne — martwiczo-wrzodziejące zapalenie dziąseł.
W dniu następnym pacjent zgłosił się na wizytę kontrolną. Stan miejscowy nie uległ zmianie, choć pacjent zgłaszał subiektywną poprawę. Wszystkie trzy zęby wykazywały wrażliwość na opukiwanie. Ponadto na bezzębnym dziąśle w okolicy przedtrzonowcowej łuku zębodołowego szczęki zaobserwowano liczne małe, białe, niepoddające się zeskrobywaniu plamy.
Badanie radiologiczne zębów 44, 45 i 46 ujawniło zaawansowaną utratę dziąseł przyzębia. Nie odnotowano odchyleń od wrzodziejące w badaniach martwiczo krwi. Jednakże te badania nie wykazały nieprawidłowości. Ze względu na ruchomość i bolesność zęba 45 pacjent nalegał na jego ekstrakcję.
W związku z tym przeprowadzono zabieg, a fragment tkanki miękkiej wokół usuniętego zęba przekazano do oceny histopatologicznej i immunohistochemicznej. Badanie mikroskopowe pobranego materiału wykazało cechy dobrze zróżnicowanego SCC. Pacjent został skierowany na oddział onkologiczny w celu dalszej diagnostyki i leczenia SCC.
W omówionym przypadku badanie histopatologiczne ujawniło, że zmiana klinicznie prezentująca się jako NUP jest w rzeczywistości dobrze zróżnicowaną postacią SCC o inwazyjnym charakterze. Kliniczny obraz SCC w jamie ustnej w obrębie dziąseł bywa zwodniczy i może być mylony z zapaleniem przyzębia, co prowadzi do opóźnień rozpoznania tego nowotworu.
Zmianom nie towarzyszyły parestezje czy obrzęk. Nie odnotowano również zajęcia węzłów chłonnych. Pogłębiony wywiad ujawnił historię przebytej choroby nowotworowej gruczołu piersiowego z następową chemioterapią. Niejednoznaczny obraz kliniczny oraz dodatni wywiad onkologiczny były podstawą do decyzji o przeprowadzeniu biopsji zmiany.
Ocena histopatologiczna wykazała obecność SCC dziąsła. W przebiegu schorzenia występowały umiarkowanie głębokie kieszonki przyzębne, atrofia brodawek międzyzębowych oraz czerwona zmiana błony śluzowej w okolicy zębów 21, 22 i W wywiadzie nie stwierdzono palenia tytoniu ani spożywania alkoholu.
Pacjentka chorowała na osteoporozę i była leczona z tego powodu. Mimo wdrożonego leczenia periodontologicznego nie uzyskano poprawy stanu przyzębia chorej. Badanie radiologiczne wykazało jedynie poziomy ubytek kości, jednak tomografia komputerowa wiązki stożkowej cone beam computed tomography — CBCT ujawniła obraz plamistej, cętkowanej kości pomiędzy zębem 22 i Dlatego też podajemy miejscowo pasty i żele znieczulające, łagodzące i działające przeciwzapalnie.
Martwiczo-wrzodziejące zapalenie dziąseł wyróżnia się ostrą i przewlekłą postać choroby. Wrzodziejące martwicze zapalenie dziąseł charakteryzuje się powstawaniem otwartych owrzodzeń, obumieraniem obszarów tkanki dziąseł i silnym nieświeżym oddechem.
Ponadto zwracamy we wszystkich rodzajach zapalenia dziąseł na konsystencję i rodzaj pokarmów podawanych dziecku. Staramy się, by nie były gorące. Unikamy potraw kwaśnych, ostrych. Konsystencja pokarmu nie powinna być także twarda. Ropne zapalenie dziąsła rozwija się na podłożu długotrwałych zaniedbań higienicznych.
Częściej ma charakter miejscowy, niż uogólniony.
Sprzyja mu palenie papierosów, oraz niektóre choroby ogólnoustrojowe. Sami zaczynamy leczenie. Poprawiamy i to zdecydowane higienę jamy ustnej i odstawiamy palenie papierosów. Polecam stosowanie w trakcie leczenia kilkakrotnie w ciągu dnia płukanki z wody utlenionej.
Przepis jest taki: na pół szklani chłodnej przegotowanej wody dajemy łyżkę stołową wody utlenionej. Pozostała część leczenia musi być prowadzona w gabinecie stomatologicznym. Leki podawane są wprost do kieszonek dziąsłowych, do momentu, gdy stan zapalny się zmniejszy i będzie możliwe mechaniczne usunięcie reszty złogów nazębnych.
Ciąg dalszy leczenia, to dobra higiena i miejscowo stosowane przez pacjenta płukanki przeciwzapalne płukanka z wody utlenionej, Eludril. Amol jest preparatem ziołowym na bazie alkoholu. Stężony podany w formie przymoczek na dziąsła spowoduje ich uszkodzenie i denaturację komórek nabłonka.
Tą formę zastosowania preparatu zdecydowanie więc odradzam.
Możemy Amol zastosować w dużym rozcieńczeniu do płukania jamy ustnej w przypadku lekkich postaci zapalenia dziąsła. W miejsce Amolu raczej poradziłbym zastosować inny preparat ziołowy Dentosept. Ponadto będzie on miał zdecydowanie korzystniejsze działanie. Równie skuteczna i delikatna jest płukanka z wody utlenionej, opisana przeze mnie powyżej.
W domu najlepiej leczyć zapalenie dziąseł za pomocą pasty i szczotki do zębów. Polecam szczoteczki soniczne.
Problemy z dziąsłami
Mają one miękkie włosie i dobrze usuwają złogi nazębne. Ponadto powinnyśmy się wyposażyć i zacząć używać nici dentystyczne. Dzięki nim dobrze oczyścimy powierzchnie styczne zębów. Dodatkowo mycie zębów kończymy płukanką.
Choroby dziąseł zdjęcia
Na zapalenie dziąseł bardzo szybko sporządzimy płukankę z wody utlenionej: na pół szklani chłodnej przegotowanej wody dajemy łyżkę stołową wody utlenionej. Staramy się umyć zęby po każdym posiłku, za to pukanie roztworem wody utlenionej wykonujemy kilkakrotnie w ciągu dnia. Jeśli ktoś chce, może zaopatrzyć się w gotową płukankę ziołową w aptece, polecam Dentosept.
W aptece możemy również zakupić preparaty z chlorheksydynąktóra ma działanie bakteriostatyczne. Do pewnego stopnia zapalenie dziąsła jest zaraźliwe. Niezależnie czy będą to bakterie, wirusy czy grzyby, muszą skądś do naszej jamy ustnej się dostać. Generalnie zasiedlenie przewodu przez drobnoustroje ma miejsce już podczas porodu, kiedy to dziecko przechodzi przez kanał rodny.
Ważne jest to, że są to mikroorganizmy bardzo korzystne dla prawidłowego funkcjonowania układu pokarmowego dziecka. Faktem jest jednak też to, że wrzodziejące spadku odporności organizmu niektóre z nich zmieniają się w patogeny wywołujące u dzieci grzybicze zapalenie dziąseł pleśniawki.
Podobnie jest z wirusem opryszczki, wywołującym opryszczkowe zapalenie jamy ustnej, w tym dziąseł. Dlatego też starajmy się nie dodawać obcych, nieobecnych w jamie ustnej drobnoustrojów szczególnie naszym dzieciom. Polecam nasz artykuł:. Eley B. I, Wrocław Nizar Atout Martwiczo. Sangani I. Wade D. Chad Zapalenie. Emergency Medicine,47, 3, Corbet E.
Novak M. Weigt D. Istotne jest także różnicowanie martwicy brodawek z brodawkami dziąsłowymi zmienionymi w wyniku urazu, np. Z kolei krwawienie z dziąseł jest najmniej różnicującą cechą kliniczną martwiczo-wrzodziejącego zapalenia dziąseł, ponieważ często występuje również w innych chorobach przyzębia.
To infekcja charakteryzująca się zmianami w obrębie dziąsła na zredukowanym przyzębiu. Dziąseł być następstwem wielkich epizodów martwiczo-wrzodziejącego zapalenia dziąseł lub rozwinąć się w miejscu nie objętym wcześniej zmianami. Wiąże się z obniżoną odpornością np.
Objawia się głębokimi owrzodzeniami, silnymi dolegliwościami bólowymi, szybką destrukcją kości wyrostka oraz samoistnymi krwawieniami.
Martwiczo-wrzodziejące zapalenie dziąseł - Portal Stomatologa
U pacjentów niedożywionych, podobnie jak w przypadku martwiczo-wrzodziejącego zapalenia dziąseł, obserwuje się ostrą destrukcję kości. Z tego względu obie jednostki chorobowe zawsze należy różnicować. Można także delikatnie usuwać złogi. Pacjentowi zaleca się stosowanie trzy razy dziennie płynów do płukania uwalniających tlen, takich jak nadtlenek wodoru.
Niekiedy konieczne jest wykonanie skalingu. Niezwykle ważna jest tu także zmiana codziennych nawyków, w tym unikanie używek czy prawidłowa higiena jamy ustnej.