Żona rembrandta
Czy tylko upływ czasu, znaczący zewnętrzność? Przyjrzyjcie się uważnie oczom człowieka na tych portretach. Saskii van Uylenburgh — córka burmistrza, żona malarza — otwiera cały szereg kochanych przez Rembrandta osób, które tracił. W czasie trwania tego małżeństwa rozkwitła jego artystyczna kariera, ale i powstały podwaliny pod późniejszy upadek finansowy zakup wielkiego domu w Amsterdamie przy Jodenbreestraatktórego nie był w stanie spłacić, dzisiaj muzeum.
Każde z dzieci, które rodziła artyście Saskia, wkrótce umierało. W wieku 29 lat, po przyjściu na świat czwartego dziecka jedynego, które przeżyło — Tytusa, odchodzi z tego świata jego matka. W spisanym na łożu śmierci testamencie Saskia uczyniła syna jedynym spadkobiercą swojego majątku.
Geertje Dircx — prawie letnia wdowa — staje się mamką Tytusa i prowadzącą dom Rembrandta, a wkrótce także jego kochanką. Do czasu, aż w domu malarza pojawia się młodziutka Hendrickje Stoffels, przyjęta jako gosposia. Nowa namiętność artysty powoduje, że między obiema kobietami dochodzi od karczemnych awantur.
Miała być wystrojoną kobietą na kolanach mężczyzny wznoszącego kielich, boginią Florą i boginią wojny, a także Belloną, damą w kapeluszu z wielkim piórem oraz chichoczącą kokietką, chyba rembrandta obyczajną, bo odsłaniającą nieco zęby. W wielu fizjonomiach odnajdujemy pewien wspólny mianownik. A jednak, gdy przyjrzeć się uważniej, widać, że to nie jest jedna twarz.
Nawet gdyby przyjąć, że Rembrandt malował Saskię w żona okresach życia — najpierw młodą, potem trochę starszą, w zdrowiu i w chorobie, przy nadziei i po stracie. Związek Rembrandta i Saskii van Uylenburgh obrósł romantyczną legendą. Ona miała pojawić się w jego życiu niczym gwiazdka z nieba, przepustka do lepszego świata, a wraz jej śmiercią wszystko miało przepaść — szacunek, powodzenie, zamówienia.
Bez niej Rembrandt załamał się, stoczył, zbankrutował i już nigdy całkiem się nie podźwignął. Zostanie samotnym niedźwiedziem, geniuszem na wewnętrznej emigracji, buntownikiem przeciwko konwenansom i marnej sztuce. Ta wersja historii o związku Rembrandta i Saskii jest mocno zmitologizowana, owiana romantyczną legenda.
Rzeczywistość była trochę inna. Na pewno małżeństwo z Saskią było dla artysty ważne. Możemy mieć nadzieję, że nie tylko wykalkulowane — zapewne malarz był do niej głęboko przywiązany.
van Uylenburgh, imię żony Rembrandta (żyła 29 lat) Dou: Gerard, , malarz hol. uczeń Rembrandta, "Młoda matka" Adrian: brat Rembrandta z dramatu R. Brandstaettera "Powrót syna marnotrawnego" Fabritius: Barent (), brat Carela, malarz holenderski, uczeń Rembrandta: Eeckhout.
Nic właściwie nie wiemy o tym związku, poza suchymi faktami ujętymi w urzędowe zapisy, a te, jak wiadomo, mają własną poetykę. Sprawy majątkowe, testament, chrzciny i pogrzeby dzieci. Artysta i jego dobry duch — czy rzetelny mieszczański kontrakt? Na to pytanie już chyba nigdy nie poznamy odpowiedzi. Jej pierwszy wizerunek to ten słynny, podpisany i opisany ręką Rembrandta rysunek srebrnym ołówkiem.
Jest on delikatny i ciepły. Ona ma dwadzieścia jeden lat, od trzech dni są zaręczeni. Ma twarz otwartą i ufną, bardzo dziewczęcą. Skrywa ją pod szerokim rondem słomkowego kapelusza, a lewą dłonią podpiera policzek.
Ta dłoń została naszkicowana szybko rembrandta jest anatomicznie nieprawdopodobna, smukłe palce wyginają się jak płatki żona kwiatu albo młode strączki fasoli. Rembrandt, Portret SaskiiKupferstichkabinett, Berlin. Saskia emanuje mnóstwem wdzięku. Trzy lata później z trudem odnajdujemy tę szczęśliwą dziewczynę w kobiecie patrzącej z drugiego planu rytowanego rembrandtowego autoportretu.
Twarz jest wciąż młoda, ale obrzmiała, usta wąskie, a oczy bez uśmiechu, podkrążone. Stała się solidną kobietą, zniknął dziewczęcy wdzięk. A może jest to wizerunek kobiety po przejściach? Prawdopodobnie Saskia była już wtedy obolała na ciele i duszy po stracie pierworodnego. Potem twarz i ciało jeszcze bardziej naznaczyły kolejne ciąże.
Blask i świeżość znikały, może wraz z kolejno umierającymi dziećmi. Ale Saskia przez wiele lat użyczała rembrandtowskim postaciom swe oczy, zarys okrągłego policzka i miękki podbródek, rudawe włosy, pochylenie głowy albo uśmiech. Odnajdziemy ją w wizerunkach bogiń, biblijnych bohaterek, alegorycznych postaci.
Jej fizjonomia łączy się, zlewa w jedno z innymi szkicowanymi kobietami. Najbardziej sobą jest w rysowanych nie dla postronnego oka scenkach z domu. Zwyczajna, bliska i ciepła, bez pereł, futer i kapeluszy. Nie wystrojona, lecz w sukni i fartuchu lub w koszuli i czepku.
Leży w łóżku, w ciąży albo karmiąca któreś z tych dzieci, co wnet umierały. Oglądając te obrazy, domyślamy się jak bardzo Rembrandtowi brakowało Saskii po jej śmierci. Siedział w tej izbie wiele miesięcy.
Rembrandt życiorys
Siedział i szkicował. Czy to oznaka przywiązania, próba zatrzymania obrazu? Bo chyba nie tylko malarska ciekawość zmian zachodzących w twarzy, w ciele istoty, która cierpi i powoli umiera? Pewnie nie sposób rozdzielić tych aspektów, artystą się jest, a nie bywa. Ale on z tej izby nie wyszedł jeszcze wiele miesięcy po jej śmierci.
I nie malował, nie przyjmował zamówień, nie sprzedawał. Rembrandt, Saskia w czerwonym rembrandta ok. Krótko przed jej śmiercią, w roku, maluje wizerunek kobiety z czerwonym goździkiem i na tym obrazie jest może Saskia-jako-Saskia, a nie tylko postać, której dał jej rysy, posturę, spojrzenie. Wyciąga ku nam, ku niemu, rękę z drobniutkim kwiatkiem, jakby zawstydzona, jakby się usprawiedliwiała.
Trochę pewnie malowana z pamięci, trochę idealizowana, bo już przecież chora, chyba nie wstaje z łóżka. Zarumieniona, a może to wypieki, gruźliczy rumieniec? Ale oczy ma takie pogodne. Pogodne czy pogodzone? Może ten obraz to żona raczej, bardziej pożegnanie niż portret? Chyba zanadto ulegamy romantycznej wizji. Czy Rembrandt nie był zwykłym, przeciętnym Holendrem z niezbyt zamożnego domu, trochę nieokrzesanym, chociaż nieco liznął wiedzy i ogłady?
Trudnym w pożyciu, jak to artysta, czasem nadwrażliwcem, a czasem egoistą, zarozumiałym fantastą — tyle że genialnym? Może na późnych wizerunkach — a późne w jej przypadku znaczy: po kilku, najwyżej dziesięciu latach wspólnego życia — Saskia w oczach ma nie tyle cierpienie, które sprowadziła na nią choroba, ile lęk związany z trudem wspólnego z nim życia oraz obawę o przyszłość?
A jednak… nie posuwajmy się za daleko w domysłach. Saskia — jeśli to ona dała swą twarz Florze i kobiecie żona czerwonym kwiatkiem — częściej ma oczy szczęśliwe. Narzędzia Narzędzia. Drukuj lub eksportuj. W innych projektach. Wikimedia Commons. Studiował w swoim rodzinnym mieście, jednak szybko porzucił studia, by zająć się praktyką artystyczną.
Naukę tę rozpoczął bardzo wcześnie — już w roku został uczniem Jacoba Isaaca van Swanenburga, a w roku był już w Amsterdamie, gdzie rembrandta naukę malarstwa pod okiem Pietera Lastmana. Życiorys tego artysty obfitował niestety w różne, tragiczne sytuacje, choć początkowo wszystko układało się pomyślnie.
Rembrandt cytaty
Po powrocie do rodzinnego miasta malarz otworzył własną pracownię. Zamówienia na obrazy napływały przede wszystkim z kościołów, dlatego mają tematykę religijną, biblijną. W rokupo śmierci ojca, Rembrandt przenosi się do Amsterdamu. To przeprowadzka już na stałe, a malarz w roku bierze ślub z Saskią van Uylenburgh. To młoda kobieta z bogatego domu, więc dzięki temu małżeństwu Rembrandt nie musiał martwić się o finanse.
Niestety, Saskia umarła młodo, w wieku niecałych 30 lat, a swój majątek rozdzieliła między męża i syna, przy czym mąż mógł utracić majątek, gdyby ponownie się ożenił.
ŻONA REMBRANDTA - SASKIA VAN UYLENBURGH () - 6 - 14 liter - Hasło do krzyżówki
Ukochana Rembrandta, żona i muza, pozująca do jego licznych dzieł, najprawdopodobniej zmarła na gruźlicę. Malarz utracił zresztą nie tylko żonę, ale i czwórkę ich wspólnych dzieci. Tylko jedno z nich — syn Tytus — dożyło wieku dorosłego. Niestety, mężczyzna zmarł mając 27 lat. Sam malarz pod koniec życia cierpiał z powodu bardzo złej sytuacji finansowej i osobistej.
Dover White 1. Orientbeige 1. Chinese Red 1. Drugie passe-partout. Odcień drugiego passe-partout. Filet w passe-partout. Wieszak na obraz. Brak wieszaka. Element dystansowy.
Bez elementu dystansowego. Gemälde Veredelung Keilrahmen Museumslizenz. Dodaj do koszyka. Produktionszeit: Werktage. Inne wydruki artystyczne autorstwa Rembrandt van Rijn. Inne motywy z kategorii Portrety. Wybrane dzieła naszych najlepszych sprzedawców.